Beste aardebewoners,
We dienen te beseffen dat we hier de geschiedenis ingaan, vereeuwigd in de boeken van de transcenderende tijd, net zoals de klassieke oudheid of de nieuwe hedendaagse tijd. Een tijd van ontwaken wereldwijd, en niet enkel doorheen het coronavirus alleen maar doorheen het bewustworden van wat er nu is en gebeurt op meerdere niveaus, astraal planetair fysiek emotioneel en waar dit alles ons naartoe leidt .
Graag licht ik even mijn gevoelswerelden toe, gewoon een neerschrijven vanuit mij dat ik graag wil delen met jullie, het benoemen van het verdiepend proces helpt jezelf alsook de ander opliften. Vaak hoor je wel s, wat doet die crisis nu met jou of mij, en hoe kunnen wij bijdragen aan een nieuwe Aarde? Dit gebeurt door niet alleen jezelf te bevragen maar de verantwoordelijkheid op te nemen voor de reeds in het verleden gemaakte keuzes. Reflecteren hoort dus echt thuis in deze tijd.
Mijn eigen gevoelsleven ziet openingen naar een andere wereld, een andere manier van communiceren, samenwerken en -leven. Mooi is dat we nu dichterbij onze kinderen, die in tijden van Corona thuis studeren, mogen staan. Het online leven krijgt ineens meer zinvol nut en verplaatsen naar school wordt overbodig. Goed beseffend dat we nog steeds afhankelijk zijn van het maatschappelijk systeem waarin we leven, onze maatschappij en zijn machthebbers hebben ons in hun greep, of wij hebben dat mee mogelijk gemaakt. Je leven wordt bepaald en voorgekauwd, je word geleefd totdat je ervoor kiest en iets anders wenst te doorvoelen, op lagen in jezelf word je stilaan wakker , je geeft als het ware ruimte aan de schreeuw naar eigen vrijheid. Deze kracht gaat voorbij de angst, het voelt als kwaadheid, een tierende woede op het systeem of helemaal naar jezelf gericht, maar nu gekoppeld aan een meer aardebewustzijn, ik voel deze al jaren borrelen, met de woorden : het is allang genoeg geweest!!
Gedaan met ja knikken en nee of twijfels voelen, voorbij is de tijd dat wij alles blindelings aan ons voorbij laten gaan. Niet uit uw kot mogen komen maar wetende dat ze een 5G netwerk uitrollen, wie is nu in de mogelijkheid een optocht te organiseren zonder beboet te worden of gehoor te krijgen. Ook hier is het online verkeer weer nodig om snel te verbinden wereldwijd, te informeren wat er gaande is. Dubbele gevoelens staan dan klaar aan de oppervlakte, het een spreekt het andere tegen, of toch zo lijkt dat ogenschijnlijk. Dieper in de aarde voelen we iets nieuws geboren worden, een collectief ontwaken van de mensheid, die zijn normen en waarden herzien mag.
Nu hoe werkt dat nu in, voor en rondom mij? Een woede, een ontembare kracht die niet meer genoegen neemt met het aannemen van waarheden van anderen, die heeft leren omgaan met vernieuwing en groei, die graag zichzelf behoedt voor onheil en neerhalende gedachten, een kracht die vrij maakt en je naar een ander level in jezelf doet kijken. Naar mijn gevoel is het corona virus een trilling die veel angst losweekt, blijven wij mee gaan in de angst dan hebben we een match gevonden, en zijn we ontvankelijker om dit virus binnen te nemen en ons erdoor te laten overnemen. Deze angst losweken is echter nodig om te evolueren als mensheid, voorbij de angst te gaan samen als groep en te voelen eerst dat deze emotionele geladenheid er mag zijn. Deze toelaten maakt dat je mag doorgroeien naar een ander level in jezelf, en dat is het doorvoelen van de hartepijn die hiermee samenhangt. De aarde huilde met ons mee, of liever ik huil soms mee voor de Aarde. De mens heeft haar triljoenvoudig geexploiteerd, misbruikt en daardoor lijkt ze in delen van de wereld totaal uitgeput. In vroegere tijden zagen we dat als een straf van God, de Aarde sprak en beefde. De onverschilligheid van de mens wordt nu doorbroken, hij voelt ook de pijn onder al de angst, dat maakt van hem een emotioneel wezen. Emoties doorvoelen, een plek geven, ruimte voor jezelf scheppen, zelfzorg en -waardering uiten zijn heilzaam. Het openen van een portaal in onszelf, kwetsbaarheid toelaten, dit alles maakt enthousiasme (DNA slang) vrij, deze beweging helpt de nieuwe aarde want er is geen eigen belang mee geboeid. De slang is de healer onder ons die het andere deel van het nog slapende collectief weet te wekken, sommigen zijn in shock of in chaos beland. Het schudt de wereld van oude gewoontepatronen door elkaar om weer te gaan voelen wat echt van tel is onder alle oppervlaktelagen. Vrijkomen van deze oeroude gegevens zorgt ervoor dat we onszelf kunnen herscheppen, heroriënteren, herkadreren ten allen tijden.
Vanuit mij is die voorvechtster van ooit tevoren reeds de jaren voor deze Corona periode door een shapeshifting fase gegaan, met bloed zweet en tranen, als door de mangel geperst, naakt tot op het bot, koos ik meer en meer voor een rechtschapener leven. Ik dank hiervoor de Aarde en haar beschikbare plantmedicijnen. Ik dank mezelf voor de beweging naar de natuur die ik maakte en op mijn manier vorm gaf aan “Handen in de Aarde te Zichem”. Letterlijk fysiek wegen vrijmaken, nieuwe portalen openen, ruimte scheppen aan bomen opdat ze opnieuw bloeien en vruchten dragen, licht toelaten op verwaarloosde overwoekerde stukken grond, het ontdekken van de kracht der natuur die zich weet te overleven en steeds de weg naar het licht vindt, naar boven, de kruin, de corona (Spaans) openend, het lichtbewustzijn binnenlatend en op de hogere frequenties afstemmend.
Grenzen stellen in deze tijd is heilzaam als je snel meegenomen wordt in al wat je hoort en ziet, het snelle internet en de media spelen hier op je in, we worden bewerkt doorheen wat je hoort en ziet, het triggert diepere lagen, wat je angsten bovenhaalt alsook de pijn, de mededelingen via het net zijn uiteenlopend en niet eenduidig, de cijfers die gegeven worden van dagelijkse besmettingen en sterfgevallen, en hoe de afstand te bewaren, ed… Ik vrees niet de virussen der wereld, ik omarm wel de donkere nacht van mijn zieleleven. Dit resulteert in ’s nachts soms ook wakker zijn, onlangs die krachtige supermaan die diep inwerkt , deze doet nog steeds haar werk. De shiftende energie van de natuurelementen ervaren wij allen, maar staan niet meer stil bij hun schoonheid, enkel als de maan pronkt aan de hemel en de duisternis belicht, horen we ohhh zo mooi. Maar voelen we haar als ze zich niet toonbaar maakt, de oceanen zijn sterk gerelateerd en in maankracht verbonden in het tij, eb en vloed. Leven wij mee met de natuur , kennen wij onze eb en vloed, voelen wij in welk seizoen in ons leven dat we aangekomen zijn…?.
Wij hebben ons inmiddels zo aangepast aan een andere manier van samenleven, dat technologie een geïntegreerd belangrijk onderdeel geworden is van onze overleving. kunnen we verder uitreiken naar een welvarende toekomst zonder al dit? Zijn we bereid in te boeten op luxe en comfort of is dit enkel voorbestemd aan een deel van onze bevolking. Zijn we bereid te zien dat rijkdom niet bepaald wordt door je goed gevulde bankrekening, je succesvolle job of je duurzame huis en wagen. Kunnen we toezien hoe veelvuldig internet verkeer onze eigen kinderen in een coma legt. Gaan we stilaan erkennen dat de natuur ons enige redmiddel is of laten we ons verder overspoelen door dogma’s, vaccinaties, nanochips en/of trackingdevices wereldwijd. Ik weet dat alles een keerzijde heeft, maar weet ook dat Ieders vrijheid van binnenuit bepaald wordt, de controle loslatend. Het spel der machten wordt uitgespeeld,…
Het is zeker zo dat wij onszelf manifesteren van binnenuit, waar onze kracht herwonnen wordt in het duister (keerzijde), in de leegte en ruimte van de afstemming, het resoneren met al wat nodig is zonder exces en tekort, daar komen we thuis en mogen we weer onze levensvreugde voelen stromen, vol van enthousiasme krijgt dankbaarheid voor “Natuur”lijker weer een voorname plek in ons leven.
Wees als een lichtpilaar, niet alleen in tijden van nood, deze crisis kan mij niet aan banden leggen binnenin waar ruimte leeft, waar ruimte is voor dit moment. Waar leegte geen nood heeft aan opvulling, waar innerlijk kracht en begrenzing voelbaar is, dat is wie ik ben !!! De afscheiding van de bron deed ooit immens pijn en is niet minder dan de verwijdering van de eigen natuur en ons eigen potente natuurvolk, dat we ooit waren. Het maakte plaats voor verstedelijking en exponentiële groei en opleving van nieuwe samenlevingen, oorlogen, overwinningen. Dit had ook voordelen in het uitwisselen en delen van ervaringen. Eigen opgedane kennis werd doorgegeven van generatie op generatie tot dat we het niet meer voelden, we vereenzelvigden ons met de emotionele pijnen die meekwamen, de waarheid bleef goed bedolven onder een hoop modder en/of puin. Deze tijden geven ons de kans om te herbekijken wie we werkelijk zijn en hoe we verder wensen te leven na of tijdens. Zoals ik zei, is het afhankelijk van de reeds eerder gemaakte keuzes, bewustzijns verschuivingen gebeuren nu plots, wees er dankbaar om.
Gebruik de vrijgemaakte energie en je nieuw gefundeerd enthousiasme zal zeker anderen inspireren. Doe dit op jouw eigenste manier, dat zal je pas echt bevrijden.
Liefde is het antwoord en het allergrootste medicijn dat verbindt, durf hierin aanwezig te blijven, te ademen. Gewoon erbij zijn, in wat nodig is voor jou en het collectief dat jij ook in- en uitademt, we zijn allen verbonden, één lichaam, één aarde, één geest. Dit herkennen is een stap vooruit, de angst mag er zijn, maar ik word of leef ze niet meer, ik respecteer ieders levenswandel maar ik voel en blijf trouw aan het mijne. Ik voel geen nood om mijn ongenoegen te uiten over wat er nu gaande is, het is een spel waarin ik mee gesleept kan worden en voor je het zelf beseft, ben je het geworden en denken we dat we de wereld dienen te redden, te verbeteren, te initiëren, te verlichten. Alles start vanuit mezelf. Verbeter de wereld, begin bij jezelf ! een “bond zonder naam” spreuk die ik me herinner als kind . “Doe wel, en zie niet om” hing in onze living boven de deur, ikzelf ben christelijk opgevoed en het gaf me een waarde gevoel van dankbaarheid mee. Mijn levensgeluk zit verscholen in de simpele kleine dingen. Dit is een persoonlijk proces bij mij dat zich verdiept in stilte, in afzondering, in aanvaarding, in erkenning, in de eigen verantwoordelijkheid nemen en gaan staan in en voor mezelf. Het voelen wie we zijn, maakt dat je geen bescherming nodig hebt in deze politiestaat, ik vertrouw in mijn hogere gidsing, mijn licht . Wie kan mij beboeten om mezelf te zijn, om mij te berispen en te zeggen dat ik een onnodige verplaatsing doe, dat kan enkel die angststem in mij me vertellen. Ik vrees niet het virus dat ikzelf ingang zet in mijn gedachten, want ik ken mezelf, ik weet hoe ik mezelf weer kan verbinden, de (DNA) slang in mij bevrijden. De natuur toont ons zoveel moois, open je ogen en oren, gebruik eens een dagje enkel je zintuigen maar, voel hoor zie ruik tast…
Deze schat ligt voor velen klaar om ontdekt te worden. Grijp de kans om je licht te laten schijnen waar je nooit eerder durfde gaan. Laat je angst toe, kwaadheid en hartepijn mag je doorvoelen, gedachten alle ruimte geven en deze herscheppen in en rondom jezelf, het aanvaarden van wat er leefde en nu geworden is, je verbinden met de aarde, de ander, de natuur, je eigen natuur en structuur om zo vrij te staan van wat ons klein houdt. Geniet van je eigen grootsheid, ook al voelt het nog onzeker aan, ga voluit voor jouw en onze aarde, door Ja te voelen resoneren op dit pad dat jou koos. Het pad van de aarde, van thuiskomen in eigen lijf.
Met de natuur als mijn vriend en bondgenoot dank ik jullie xx
Juanita
De Kogi Indianen, hoeders van de aarde proberen ons al lang te bereiken met de boodschappen van moeder aarde. Hieronder een fijne documentaire.